het verschil tussen vieren en rouwen
is door de poetsvrouw niet te ontwaren
aan de hoeveelheid lege flessen
of aan de manier van wankelen
maar ligt in de leegte
die ze achterlaten
en de zakken vol statiegeld
alleen voor mij bestemd
misschien moeten we tussen al dat poetsen eens praten
© Stijn Viaene
gepubliceerd in Het Gezeefde Gedicht (zeef januari 2017)
Wat de bron ook is
tranen trekken het zich niet aan
waarom ze ontstaan
zonder dat je ’t vochtige spoor kan horen
rollen velen vaak ongezien snel verloren
stille getuigen van lief en leed
tijdloos om te vloeien gereed
tot aan de eindmeet
Heel mooi, Stijn!
Lenjef
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Lenjef,
Altijd mooi ook jouw reacties in gedichtvorm. Altijd zit er een waarheid of een twist in. Ik werd geïnspireerd door je reactie 🙂
Warme groet,
Stijn
LikeGeliked door 1 persoon